நீயும் நிம்மதியாயிரு . . .

ராதேக்ருஷ்ணா

குருவை நீ கடவுளாக

கொண்டாடவேண்டாம் . . .

மனிதனாய் மதித்தால் போதும் !

குருவை நீ அவதாரமாய்

ரசிக்கவேண்டாம் . . .

ஒரு நல்லவராய் ஏற்றால் போதும் !

குருவை நீ அதிசயப்பிறவியாய்

மதிக்கவேண்டாம் . . .

உன் நலம் விரும்பியாய் நம்பினால் போதும் !

குருவின் திரு உருவப்படம் வைத்து

நீ பூஜை செய்ய வேண்டாம் . . .

அவர் சொல்படி பக்தி செய்தால் போதும் !

குருவின் பெருமையை நீ

உலகறியச் செய்ய வேண்டாம் . . .

அவர் மரியாதையைக் கெடுக்காமலிருந்தால்

அதுவே போதும் !

குருவிற்கு நீ கனகாபிஷேகம்

செய்யவே வேண்டாம் . . .

அவர் தரும் அன்பை உள்ளபடி

அனுபவித்தால் போதும் !

குருவின் திருவடியில் நீ

விழுந்து சேவிக்கவேண்டாம் . . .

 உன் குருவிற்கு அவப்பெயர்

வராமல் நடந்தால் போதும் !

குருவின் பின்னாலேயே நீ

சுற்ற வேண்டாம் . . .

குரு சொல்படி க்ருஷ்ணனை

நீ வசீகரித்தால் அதுவே போதும் !

குருவிற்கு நீ உன் வாழ்வைத் தந்து

பணிவிடை செய்யவேண்டாம் . . .

அவர் நேரத்தை நீ வீணடிக்காமல்

இருந்தால் போதும் !

குருவை நீ ரசிக்கவேண்டாம் . . .

அவரின் உபதேசத்தை ரசித்தால் போதும் !

குரு சொல்வதை எல்லாம்

நீ ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டாம் . . .

குருவிடம் நீ உண்மையாயிருந்தால் போதும் !

குருவோடு நீ இருக்க வேண்டாம் . . .

உன் மனதில் குருவை வைத்தால் போதும் !

குருவிடம் அன்பாய் இரு . . .

குருவிடம் பணிவாய் இரு . . .

குருவிடம் நம்பிக்கையோடு இரு . . .

குருவிடம் நிதானமாய் இரு . . .

குருவிடம் த்ருடமாய் இரு . . .

இது போதும் . . .

நீயும் நிம்மதியாய் இரு . . .
 குருவுக்கும் நிம்மதி தா . . .


குருவைப் புரிந்துகொண்டு
என்றும் நிம்மதியாயிரு . . .