காணப் போனேன் !
ராதேக்ருஷ்ணா
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
சந்திரபாகா நதிக்கரையில்
புண்டலீக வரதனாக நிற்கும்
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
ஞான சூன்யங்களை விசேஷமாக
அனுக்ரஹிக்கும் கருமை நிற
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
மயில் பீலி சூடாத க்ருஷ்ணனை,
பாமரனுக்கும் சுலபனான
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
தீண்டாமை பேசும் உலகில்,
பக்தனின் தீண்டலில் மயங்கும்,
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
தன்னையே தர இடுப்பில்
கை வைத்து காத்திருக்கும்
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
கூட்டமாய் பக்தர் போனால்,
கூடியிருந்து குளிர வைக்கும்,
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
ருக்மிணியும்,சத்தியபாமையும்,ராதையும்
எப்பொழுதும் பிரியாமலிருக்கும்
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
ஒன்றும் தெரியாத நல்ல ஜனங்களின்
குதூகல ஆட்டத்தை ரசிக்கும்
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
திருப்பாவை பாடும் மார்கழியில்,
திருடர்களில் சாமர்த்தியசாலியான
விட்டலனைக் காணப் போனேன் !
அவனுக்காகப் போவதே சுகம் !
அவனைக் காணப் போவதே சுகம் !
அதுவே ப்ரேமானந்தம் . . .
அவனே ஆத்மானந்தம் . . .
விட்டல் பஜோ, விட்டல் பஜோ,
விட்டல் பஜோரே . . .
மோக்ஷானந்தமே விட்டல் பஜோரே !
பண்டரியே மோக்ஷானந்தம் ! ! !
பண்டரீ செல்வோர் பாக்கியவான் !
பண்டரீ செல்வோர் புண்ணியவான் !
பண்டரீ என்று சொல்வோர்,
வைகுந்தம் காண்பார் !
பண்டரீ என்று நினைப்போர்,
பகவானை அடைவர் !
நீயும் சொல் . . .
நீயும் வருவாய் . . .
நீயும்,நானும் ஒரு நாள்
பண்டரீ நிச்சயம் செல்வோம் ! ! !
அதுவரை சொல் . . .
அதுவரை நினை . . .
காலம் வரும் . . . காத்திரு . . .
நமக்காக அவன் காத்திருக்கிறான் !
இடுகைகள்
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக